ХХ ғасырдың 20-30 жылдарындағы КСРО-дағы ұлттық саясат және ұлттық қатынастар, Шығыс Қазақстан мысалында
DOI:
https://doi.org/10.26577/JH.2024.v113i2-016Аннотация
Мақала жалпыұлттық құндылық бағдарларын терең түсіну мен модельдеуді қажет ететін қоғамның әлеуметтік-саяси трансформациясы өлшемдерінде ұлттық интеллигенцияның рөлі мен миссиясын белгілеуге деген қызығушылықтың артуымен анықталады. Зиялы қауымның әлеуметтік-мәдени құбылысының маңыздылығы қызметтің нақты сипатымен және зайырлы еңбек өкілдерінің жұмыстарының нәтижесімен анықталады. Сонымен қатар, мемлекеттік басқару аппаратының зиялы қауымның әртүрлі топтарымен өзара қарым-қатынасының тиімді тетіктерін анықтау қажеттілігі және қазіргі кезеңде кәсіби ұйымдардың аймақтық филиалдарының жұмыс істеу тиімділігінің мәселелерін шешу қажеттілігі айтылады. Осылайша, академиялық, саяси, әлеуметтік және мәдени-тарихи факторлардың қалыптасқан жиынтығы зерттеу тақырыбы бойынша жаңа ғылыми білімді арттыру қажеттілігін көрсетеді.
ХХ ғ. 20-30-шы жж. мәдени құрылысқа қазақ зиялыларының қатысуын қарастыратын проблемалар және білім берудің, жаңа типтегі интеллигенцияны құрудың осы қиындықтарымен ұштасатын проблемалар Қазақ КСР-інің саяси басшылығы Т. Рысқұловтың, Ф. Голощекиннің, Ғ. Тоғжановтың, Л. Мирзоянның және т. б. назарында болды.
Кілт сөздер: мәдени жаңғыру, Қазақстан, қазақ зиялылары, кеңес әдебиеті, ағарту ісі.