БОЛЬШЕВИКТIК ЭКОНОМИКАЛЫК ТӘЖІРИБЕ ЛАБОРАТОРИЯСЫ: 1921-1922 ЖЫЛДАРДАҒЫ ҚАЗАҚСТАНДАҒЫ ЖЕР МЕН СУ ПАЙДАЛАНУ РЕФОРМАЛАРЫ.
DOI:
https://doi.org/10.26577/JH202511831Кілттік сөздер:
1921-1922 жылдардағы Қазақстандағы жер және су реформалары, капиталистік емес даму, Көші-қон басқармасы, большевиктік саясат ұлттық шекаралар бойынша, Қазақстандағы ұлттық қатынастар, орныққан славян халқы, көшпелі және жартылай көшпелі халық.Аннотация
Октябрь революциясынан кейінгі алғашқы жылдар революциялық шешім қабылдау мен эксперименттер кезеңі болды, олар политикалық, әлеуметтік және экономикалық өзгерістер сериясында өз көрінісін тапты. Ұлттық шекаралардағы бұрынғы империяның, оның ішінде Орта Азия мен Қазақстанның, экономикасын дамыту саясаты екі негізгі ерекшеліктерімен сипатталды: жер және су пайдалануда жергілікті көшпелі қазақ халқы мен отырықшы славян қоныстанушылар арасындағы теңсіздікті жою және колониялық капиталистік саясаттан социалистік экономикалық даму бағытына көшу. Зерттеу аясында кең әдістемелік негіз қолданады, ол тарихи талдау, архивтік зерттеулер және Қазақстанның әртүрлі географиялық аймақтарында саясаттың іске асырылуын салыстырмалы түрде зерттеуді қамтиды. Негізгі назар Орталық Ұлттық архивінің материалдарына аударылады, олар алғашқы кеңестік саясатты қалыптастырған басқару нұсқаулары мен декреттерін түсінуде негізгі дереккөздер болып табылады. Зерттеуде сондай-ақ партиялық резолюциялар, кеңестік декреттер және маңызды құжаттар жинақтарының кең ауқымы талданады, бұл Қазақстандағы царизмдік басқарудан большевиктік басқаруға өту процесіндегі өзгерістерді егжей-тегжейлі қадағалауға мүмкіндік береді. Бұл зерттеу Қазақстан мен Орталық Азияда кеңестік саясаттың алғашқы жылдарында жүзеге асырылуындағы күрделі динамикаға жаңаша көзқарастар ұсынады. Ол революциялық ұмтылыс пен әлеуметтік-политикалық және экономикалық тұрақсыздық жағдайындағы нақты жағдай арасындағы қайшылықты қарастырады. Әсіресе этникалық құрамдағы айқын айырмашылықтар мен Азаматтық соғыс салдарлары сияқты қиындықтарға ерекше назар аударылады, бұл тұрақсыз жағдайларда саясатты бейімдеу және іске асыру процестерін тереңірек түсінуге мүмкіндік береді.
